Pitkos en nog meer...

---

DIE DRIE BOME
Baie jare gelede was daar drie bome op teen die heuwel, en hulle het oor hulle ideale gesels.
Ek wil eendag ‘n juwelekissie wees, waarin diamante, silwer en edelgesteentes gebere word, het die eerste boom gesê.
Nee wat, het die tweede boom gesê - ek wil ‘n groot skip wees, waarop konings en belangrike mense vaar.
Laastens het die derde boom gesê: ek wil die hoogste boom in die bos word, sodat al die mense my kan sien.
‘n Paar jaar later het die houtkappers gekom en die bome afgekap. Die eerste boom is na ‘n skrynwerker, die tweede na die skeepswerf en die derde in lang reguit balke gesaag.
Die eerste boom het toe nie ‘n juwelekissie geword nie, maar ‘n voerbak vir diere.
Die tweede boom het toe nie ‘n skip geword nie, maar ‘n klein vissersbootjie.
Die derde boom is weg gebere in ‘n donker skuur.
Maar toe gebeur iets besonders ... ‘n jong moedertjie het geboorte gegee aan haar Eersteling Seun.
Sy het Hom in daardie voerbak neergelê.
En sowat dertig jaar later het ‘n groep manne in die vissersbootjie byna in ‘n storm omgekom. Een van hulle, die Een wat as babatjie in die voerbak gelê het, het die storm stilgemaak. ‘n Jaar of wat later is twee balke van die derde boom aanmekaar getimmer en het die Seun van God aan die kruishout vir die sonde van die wêreld betaal.
Die eerste boom het gesê: Ek het die kosbaarste geskenk in my bewaar.
Die tweede boom het gesê: Ek het die koning van alle konings deur die storm gedra.
Die derde boom het gesê: die Seun van God het aan my balke gesterf vir die sondes van die wêreld.
Die drie bome is lankal nie meer daar nie ... maar Jesus Christus, die kosbaarste Kersgeskenk, en die Koning van alle Konings, en die Seun van God, leef - vir altyd.

As jy dalk wonder wat jou doel op aarde is ... vertrou op God en kyk - .... kyk na die bome ...

Ek gooi my luike wawyd oop…

My oe kuier by die vlamrooi dag

Vinke flikflooi kordaat in die vroegte, my mond kry vanself sy lag.

My gedagtes klim op na die berge, ‘n rokie steier in die lug,

net waar die wilde eendvoel opstyg en sy vlerke uitsprei in sy vlug.

My ore is met die jongdag aan’t luister

Na die aarde se diep hart geklop.

Die oggendwind draf oor die grassaad; die wereld kruip uit sy dop.

Ek stoot my vensterrame hoog op  - my hart wil jubel, wil juig!

Ek kry vir my ‘n plekkie eenkant om voor die Allerhoogste te buig

HESTER HEESE